Działania wojenne podczas II Wojny Światowej w Borzęcinie

Kilka kilometrów od Borzęcina Dużego w dniach 12 i 13 września 1939 roku miała miejsce Bitwa Ołtarzewska. W bitwie tej Armia "Łódź" walczyła z niemiecką 4. Dywizją Pancerną. Przeważające siły najeźdźców zmusiły żołnierzy polskich do odwrotu. Dowodzący wówczas Armią "Łódź" gen. Wiktor Thommee postanowił wycofać się w kierunku Modlina.
W tym samym czasie gen. Juliusz Rómmel zarządził uderzenie 8. Dywizji Piechoty z Twierdzy Modlin w kierunku Sochaczewa. Manewr ten miał umożliwić odwrót Armiom "Poznań" i "Pomorze" walczącym nad Bzurą.
W rezultacie ciężkich walk 8. Dywizja Piechoty nie dotarła do Sochaczewa i podporządkowała się gen. Thommee. Obie dywizje spotkały się w okolicach Borzęcina Dużego, gdzie doszło do dramatycznych walk żołnierzy polskich z przeważającymi siłami armii niemieckiej.
12 września 1939r. Niemcy zostali wyparci z Borzęcina przez 2. i 8. Dywizję Piechoty. W okolicach zniszczono kilka niemieckich czołgów, jeden z nich unieruchomiono w miejscu, w którym obecnie znajduje się tablica pamięci, zestrzelono także samolot wroga. Niestety polskie oddziały ponosiły nadal ciężkie straty i z braku amunicji musiały się wycofać do Modlina.

Borzęcin godnie pełnił funkcję tylnej straży wycofującej się armii. W okolicach poległo ponad 1000 polskich żołnierzy i oficerów.
Wielu z nich pogrzebano na polu walki. Większość pochowano na cmentarzu w Ołtarzewie, gdzie spoczywa 996 żołnierzy i oficerów, 40 pochowano w Zaborowie i 19 w Borzęcinie.

Pierwszym inicjatorem upamiętnienia w tym miejscu opisanych wydarzeń był ich bezpośredni świadek, porucznik Stanisław Kicek - uczestnik walk w rejonie Borzęcina, mieszkaniec Wojcieszyna. Jego dzieło podjął w 2009 roku Samorząd Gminy Stare Babice i stworzył Miejsce Pamięci Narodowej w Borzęcinie.

II Wojna Światowa obeszła się okrutnie także z cywilnymi mieszkańcami Borzęcina Dużego. W dniu 8 sierpnia 1944 roku hitlerowcy zamordowali w tej miejscowości 49 osób, spośród których większość stanowili mieszkańcy Borzęcina. Pozostali to uciekinierzy z Warszawy objętej powstaniem. Okupanci, mordując bezbronne ofiary, mścili się za atak partyzancki na skład amunicji w Borzęcinie Dużym, który miał miejsce 7 sierpnia 1944 roku. Wówczas w wyniku ostrzału zginęło 39 osób, wśród których byli partyzanci, strażacy i mieszkańcy Borzęcina.