1. Planowanie lotu polega na wykonaniu obliczeń nawigacyjnych przez pilota przez lotem,
wyrysowaniu i opisaniu szczegółowo mapy. Próba nawigacyjna jest sprawdzeniem umiejętności
pilota w zakresie lotu po wyznaczonej trasie, utrzymując nakazaną wysokość samolotu
względem ziemi oraz utrzymując w każdym miejscu trasy nakazany czas przelotu w tolerancji
2 sekund. Wyznaczone punkty kontroli czasu pozwalają na ocenę regularności przelotu
każdego zawodnika za pomocą specjalnych rejestratorów lotu współpracujących z systemem
satelitarnym.

2. Obserwacja specjalna polega na identyfikacji zdjęć i znajdywaniu znaków. Zdjęcia
sfotografowanych wcześniej obiektów na trasie nawigacyjnej są pojedynczymi
zabudowaniami, drogami leśnemu, rzekami czy fragmentami jezior. Znaki płócienne są
wykładane przez sędziów na ziemi przy trasie przelotu. Zadaniem pilota jest poprawne
naniesienie przez pilota miejsca znalezienia zdjęć i znaków.

3. Próba ta wymaga od pilota największych umiejętności i zachowania żelaznych nerwów.
Celem tej próby jest wylądowanie w polu lądowań o szerokości 12 metrów i długości 72
metrów oraz przyziemienie w linię centralną - tzw. linię zerową. Ocena dokładności lądowań
jest mierzona za pomocą elektronicznego systemu, a poprawność dzięki czujnym oczom
sędziów i nagrań z kamer rejestrujących lądowania. Na zawodach wykonuje się 4 różne typy
lądowań. Lądowanie normalne, znad 2 metrowej bramki, przymusowe bez gazu i bez gazu
i bez użycia klap.

Pierwszego dnia Mistrzostw zaplanowana była trasa nawigacyjna oraz konkurencja lądowań.
Trasa przebiegała w większości po północno zachodnich okolicach Jeleniej Góry.
Po otrzymaniu wyników nie obyło się bez wyjaśnień, które skutkowały skasowaniem
rozwianych znaków i przesunięciem niektórych, niejawnych punktów kontroli czasu.

Kolejnego dnia Mistrzostw odbywała się tylko konkurencja nawigacyjna. Ze względu na niską
podstawę chmur, zdecydowano się opóźnić start 1 grupy. Podczas konkurencji wiał dosyć
mocny wiatr, który utrudniał utrzymanie wymaganej 2 sekundowej tolerancji przelotu.
Świetny wynik uzyskał Bolesław Radomski, który przywiózł z trasy tylko 33 pkt karne.

Ze względu na nieciekawą prognozę na trzeci dzień mistrzostw podjęto decyzję o
nierozgrywaniu zaplanowanej 3 trasy nawigacyjnej i kolejny dzień mieliśmy zacząć od 2
lądowań wysokich tj. z wysokości 1000 ft na pozycji z wiatrem, bez użycia gazu.
Wszyscy z zaciekawieniem śledzili walkę
o tytuł Mistrza Polski. Po dobrych lądowaniach Bolesława Radomskiego (0, +1 metr),

Krzysztof Skrętowicz musiał wylądować dwukrotnie na 0, aby zdobyć tytuł Mistrza Polski.
Nie było to łatwe, biorąc pod uwagę usterkę jego samolotu. Krzysztof lądował 3 godziny
po wszystkich i wykazał się żelazną psychiką lądując dwukrotnie na wysokości zera.
O godzinie 16:30 odbyło się zakończenie Mistrzostw.

wstecz