Drodzy Czytelnicy!

2 kwietnia br. świat pogrążył się w smutku i żałobie, gdy odszedł „do domu Ojca" Jan Paweł II. Jego śmierć uświadomiła nam, Kim naprawdę był i co chciał nam przekazać. Zaczęliśmy uważniej słuchać Jego słów, rozumieć te prawdy i nauki, jakie nam zostawił. Wielu z nas miało szczęście zobaczyć Go osobiście, gdy przyjeżdżał z pielgrzymkami do ojczyzny czy nawet być gościem audiencji na Watykanie. Spotkania takie pozostawiają w sercach i pamięci niezwykłe i niezapomniane wrażenia.

W poprzednim numerze GB zwróciliśmy się do Naszych Czytelników z prośbą, aby zechcieli podzielić się z nami wspomnieniami związanymi z Ojcem Świętym. Osoby, z którymi rozmawialiśmy nie kryły wzruszenia i wracały do bardzo nieraz osobistych przeżyć, towarzyszących spotkaniu z Karolem Wojtyłą. Czasami jednak było im niezwykle trudno wyrazić słowami to, co jest zapisane w ich sercu. Brakuje właściwych określeń na wyrażenie uczuć miłości, szacunku, wdzięczności i niezwykłego wzruszenia, jakie towarzyszyło spotkaniom z Ojcem Świętym. Dlatego też z konieczności zrezygnowaliśmy z opisywania indywidualnych przeżyć Mieszkańcow naszej gminy.
Do redakcji dotarły dwa wiersze napisane tuż po śmierci Jana Pawła II. Utwór Pani Zofii Dąbrowskiej, ze względu na ograniczoną ilość miejsca, zamieszczamy tylko we fragmentach, drugim utworem jest wiersz Pana Tadeusza Żychlińskiego.
18 maja obchodziliśmy 85 rocznicę urodzin Papieża-Polaka. W babickiej podstawówce dzieci z chóru zorganizowały uroczysty koncert. Do wspólnego śpiewania włączyła się cała szkoła. Również w tym dniu w kościele Wniebowzięcia NMP w Starych Babicach ks. prałat Jan Szubka odprawił Mszę Św. w intencji Jana Pawła II. Po raz kolejny mieszkańcy naszej gminy jednoczyli się w modlitwie za zmarłego Ojca Świętego, wspólnie odśpiewano również Jego ukochaną „Barkę". Rocznicę urodzin Karola Wojtyły uczcili również radni i władze naszej gminy, składając podczas sesji, 19 maja, kwiaty pod kamieniem z wmurowaną tablicą poświęconą Papieżowi. Przypomnijmy, że kamień ten znajduje się na Placu Jana Pawła II w St. Babicach.
W miejscu tym zawsze są świeże kwiaty, płoną znicze. Jest to najlepszy dowód, że pamiętamy o Janie Pawle II

Pożegnanie

Śpiew, modlitwa, bólu ukojeniem,
Bo nasz Papież dostąpił zbawienia.

Był przykładem dla całego świata,
W każdym widział zawsze swego brata.

Mądrość Jego wszyscy dobrze znali,
Bo ich uczył, by się miłowali.

Jako rodak naszej polskiej ziemi,
Prosił, by Duch Święty los nasz odmienił.

Za te wszystkie dla ludzkości rady,
Dziękujemy, idąc Jego śladem.

Nasz Ukochany Ojciec Święty Jan Paweł II
Był poetą, filozofem, aktorem
Dramaturgiem, księdzem i profesorem.
Świat podziwiał najwybitniejszego
człowieka - Polaka
Byliśmy dumni z naszego rodaka. (...)
Podczas swoich pielgrzymek
Odwiedzał różne kontynenty
Jednoczył zwaśnionych
Wszędzie był ciepło przyjęty.
Żył wśród nas największy człowiek
Wieku dwudziestego,
Który swoją postawą dał przykład jak żyć
I jak umierać dla Boga Samego.
Nasz Umiłowany Papież
Bardzo zbliżał ludzi do siebie
Godnie wypełnił swoją misję
Teraz oręduje za nami w niebie.

Zofia Dąbrowska